DICHTELS

Hooggevoeligheid
Kent geen tijd
Mijn darm kronkel zit niet tussen de oren
Ik ben ermee geboren
Mijn buik hikt tegen voedsel en meer
Het is niet enkel de gluut die ik niet (meer) verteer

Glutenvrij las ik onlangs is erg hip
Maar dat is waar ik niet op trip
Het is geen keuze maar boute noodzaak
Zeg ik vers aan de glutenvrije haak

Vandaag ging ik een koffie bestellen
Daar kan ik wát over vertellen
Ik vroeg om koffie met een kekske, glutenvrijn
Ze konden alleen een koffie serveren met een glutenvrije frikadel derbij(!)

Ik toog een zaakje verder met goede hoop op zak
Zeg nu zelf… ik wil ook rustig zitten op (m’n) gemak
Klampte vol goede moed een serveerster aan
Maar die kon amper het woord glutenvrij verstaan

Ik spelde nog glu-ten-vrij… (!)
Maar het donderde in Keulen en er kwam iemand bij
Zoals het al te voorspellen was op voorhand
Al koffie likkebaardend lekker vertrok ik als potentiële klant

Drie keer is scheepsrecht!, riep ik tegen mijn metgezel
Ik wil koffie met een koekje en géén frikandel!
Bij een station is er pluimage van allerlei
Daar serveren ze vast een lekkere glutenvrij kaakje bij

De moed had ik enigszins al laten zakken zonder weerklank
Ik toog naar binnen en zonk mezelf op een bank
Enthousiast vroeg ik “serveren jullie koffie met iets vrij van gluten erbij?”
Probeer onze koekjes, die worden elke dag vers gebakken, zei ze blij

Die zijn zó vers er zitten geen gluten in en ze glom van oor tot oor
Ik en mijn koffie maatje zeiden “laat maar zitten” in koor
Overspoeld door het zijn en een desillusie rijker, zeg dat wel
Ik neem mijn trommeltje mee wherever I go dat is wat ik vertel…

Liefs, Irmgard

Moving foward
Onto the path
What is felt
What is known
What is told
What has
To be lived

As a matter
Of lifting up
My soul
Its potential
Its prosperity
Its prophesied plan
And contract too

I am tired
Of moving forward
Stepping forward
Working constantly
In favor of my soul
Forgetting
Some times to live

I feel broken
In this constant
Movement
As a soul nomad
It has to stop
I am so fully detached
I cannot feel home
When I am constantly
Running, racing
Against my ‘soul clock’

I begged for rest
I pleid for stillness
Silence in my life
Being
Into nothingness
Sure, I decide. At last
I have chosen…

I can’t see one more Banana box
to put my stuff in… (It’s the fourth moving into a new home in one year and eight months…😭🙈)

Ps: less time, less universal input, less posts…

Irmgard🥴

The cluttering veil
The mist of what was
Of what is
Trembles like 
A red thread
Through
My existence

A misconceived
Truth
From the start
Lived by my ego
Faded away
Step by step
Layer by layer

The persistence
Of my soul
Of the universe
Battles 
Unmagnified
Streamed
Conquered & unveiled

.Living a soul
A living soul
At last
Awakened
In her pains and grief
In her source
In her all knowing

Embracing the future
Thankful for the lessons
The accomplishments
Strenghtened inner belief
Standards, settings
Almighty belief
In the magical
Unmisty horizon

Love, Irmgard

In the restless
State of what is
The trembling
Bouncing fire-work
Of my soul
Life
Can be and
Is fatiguing

In the woods
The stillness of nature
And their realms
The snoring
Wood burner
Gives me peace
Rest
To settle further
In my means

It is always what is
What will be
I am the master
Of mastering myself
One day going up
The other day going down
Driving my vessel
Onto the path
Of my soul

Seek what is seeking you
Do not try hard
Fast nor do your best
All is to become one
Attuned with self
And all what is
Is okay
Meantime get grip
On your inner stillness
As your source needs
Contemplation too…

Love, Irmgard

Verstillen…
Begint met
Jezelf
Tot stilstand brengen
De innerlijke stilte
Te omarmen
Zijn
In het moment nu
De verwondering
Pakken
In jezelf
In wat is
In wat mag zijn
Voelen wat leeft
Geeft
In bewustzijn
In heelheid
Ervaren
Voelen
Zijn

Liefs, Irmgard

Innerlijk verkeren
Bezeren
Leren
Kalibreren
Studeren
Ijsberen
Het tij keren
Opnieuw leren
Evolueren
Tot je een ons weegt

Mind bedwingen
Soul zingen
Hebbedingen
Uitzingen
Of ver springen?
Tintelingen
Googlen of bingen?
Appen of pingen?
Het is me eender
Ben het beu

Zo diep gegaan
Met die zielsbanaan
Galgenmaal?
Dat is een ander verhaal
Het kan me fikken
Ik zit wonden te likken
Zielspaadje: an me hoela
Ben maar een simpele troela
Maar hoezee wat een geluk
Het universum heeft me tuk

Strak gebaand
Njente ego of verwaand
Plan en contrac?
Wacht maar tot ik m’n nageltjes lak!
Geen land te ver, geen berg te hoog
Geen krans, geen lintje, geen toog
Louter sterren & lichtboog
Weer een vereffening gehad
Op naar Trinidad!
Geef me de vijf
Zegt dit ouwe wijf
Ik heb niks meer te verbergen
Of te tergen
Het is okay
Ben naar de kern. Ben tevree

Liefs, Irmgard

Ik doe en ik ploeter
Volg zonder getoeter
Trouw en gestaag
Pel ik, laag voor laag

Helemaal tot de kern, veel te
Volgens eigen gesternte
Zoekend wie ik essentieel ben
Zwervend met ziel en pen

Ik kwam, ging aan en begon te voelen
Gezegend met eigen unieke doelen
Kom tot zelf en heelheid
Zeg ik zonder respijt

Lagen, stap voor stap, pellen
Is niet meer vast knellen
In datgene wie je denkt te zijn
Maar wat je voelt, das fijn

Alle gekheid op een stokje
Mij duw je niet meer in een hokje
Ben alles ontgroeid
Ten leste heb ik mezelf ‘ontstoeid’

Ik ben ík
Juich ik zonder emotionele hik
Iedereen doet het er maar mee
Zegt mijn ziel heel tevree…

Liefs, Irmgard💗

Ik voel me ontaard

Zeg ik in alle rust en bedaard

Net zowat geland op een nieuwe plek

Mag ik wéér naar een andere stek

In de kern totaal onthecht

Dit innerlijke proces is kennelijk nog niet beslecht

Alles is een keuze; altijd en overal

De uitkomst is bekend en weet ik vaak al

Moe tot in mijn tenen

Fysiek leeg, wankel op mijn benen

Nog één verhuizing te gaan

Dan hopelijk tijdelijk een rustig bestaan

Geluk zit niet in een klein hoekje

Niet in spullen, een huisje of wat zoek je?

Inmiddels voel ik wel degelijk en gedegen getoont

Dat ik thuis ben bij wat in mezelf woont…

Liefs, Irmgard

In het ochtendgloren
Werd ik in bewustzijn weer geboren

Ik zag een roodborstje fris en kwiek
Het rook naar fenegriek

Het kwam mij vertellen
Oorlellen!

Bewuster (worden) van zijn in het moment
Dat is wat dit verhaaltje kent

De poes kwam erna gelopen
Ik weet niet of het borstje daarna nog heeft gevlogen of gesproken…
(maar ik was bewust wakker!)

Liefs, Irmgard