Bovenal ben ik een menselijke ziel en de zielvraag die me vandaag bezighoudt, is:
‘Hoe maak ik mijn ziel gelukkig?’
Ik trok me terug in de stilte van de natuur en ging bij mijn favoriete eik zitten en zond mijn vraag uit in de ether en hoorde het volgende:
‘Het geluk vind je in jezelf. In je zielszijn.’
Mijn wedervraag was ‘ hoe kan ik zielszijn?’ En het volgende mocht ik ontvangen:
‘Je kan ziels zijn door te voelen, ervaren en te leven met al je zintuigen. Horen, zien, voelen, proeven en ruiken. Dat je als het ware de verwondering pakt in het moment nu met je zintuigen. Zie het wuivend gras, hoor de tjilpende vogels, de wind, ruik het bos, proef de smaak van het leven, voel dat je leeft in het moment van zijn. Dit zijn je tastbare meters, je voelsprieten om het geluk binnen jezelf te voelen. En voelen doe je door die spankel van zijn, in je ziel, te laten oplichten. Ook in het hier en nu.’
‘Gelukkig zijn is niet iets wat je als mens van nature bezit, hier mag je aan werken. Door tot stilstand te komen, te gaan voelen in het moment van zijn en alles tot je te laten komen met je zintuiglijke voelsprieten en de verwondering weer te pakken. Dat je als een menselijk kind weer zo blij wordt. En dat lief mensenkind is waar geluk volgens de filosofie van een oude boom’.
Zo voelde ik dat de natuur, het in de natuur zijn voor mij waar geluk is en dat de natuur met haar stilte, met haar vibraties voor mij helend werkt…🙏
Liefs, Irmgard🌳
MIJN GELUKKIGE ZIEL
