Oma Nollie is in haar nopjes
Ze krijgt namelijk een spic en span nieuw huis
Trouwens kabouters eten geen dropjes
Zelfs een kakelvers blinkend tien pits fornuis
De tweespalt van het leven
Is hoe het zich aandient in vol ornaat
Ervaren, voelen en beleven
Tergt en rijdt een diepe spelonk en een pijnlijke splagaat
Terwijl de ander tracht te overleven
In een wereld van chaos, angst en totale onbegrip
Het onderscheid niet meer maakt tussen zijn en beven
Wat is het leven toch divers denk ik dan, verhip
In de wirwar van alles wat is, wat kennelijk geleefd wordt
De realiteit van het aardse bestaan
Als vangnet, lichtje, healer en wat er maar komt op het bord
Denk ik soms… laat maar allemaal voorbij gaan. Gáán met die banaan!
Je hebt geen keuze over wat jouw pad kruist
De zin zit hem daarin dat je zelf ook mag overleven
Tussen de diverse variëteiten die het leven je serveert, dikke puist
Wat je ook leeft, doe het wat je hart je mag geven
Het leven is geen totale avé en veni, vidi, vici, dikke plebs!
Het gaat niet om uiterlijk vertoon, een dikke BMW of een vette portemonnee
Of wat jij vast- en uitzet in mindmaps, Facebook of groepsapps
Leven is leven vanuit de kern en niet die tentoongespreide schone schijn, Okay!?!
Moedeloos word je er soms van, echt waar
Alles wat het universum je op een dining plate serveert
Neem je mee als leerles, als ervaring, je bent nooit klaar
Het gekke is dat je echt qua levensinput je nooit iets verleerd
Ik dans me een rondje en straal (lees leef) mijn eigen licht
Ben niet onder de indruk van jouw status, titel of dik vet tonggebral
Dat heeft de wereld nog nooit verlicht, schrijf ik gedicht. Ben ongezwicht
Immuun en gepantserd voor grootdoenerij, poeha, vet gelul en oeverloos gelal
Het is wellicht ongekend. Een dilemma om zoveel te leven, zeg ik enigszins zuur
De puzzel valt samen, op het juiste Goddelijke moment en dat is altijd nu
Weinig te verhullen is zaligmakend en dat leeft lekker puur
Kwetsbaarheid maakt opener, dat is verrekte mooi. Sodeju!
Het is me eender even… Bouw en pimp jij maar je eigen omheind kasteel
Leef je leven en wapper met je buidel, Tesla en grote moel
Ik omarm eenieder, nog een tandje erbij voor hen die lijden, veel
Het leven is een middenweg vinden… en dat is wat ik bedoel
Puur geleefd, vanuit een puur en zuiver hart
Geven aan de ander… een helpende hand, jouw liefde, tijd of een luisterend oor
Het is niet de binnenzijde die het leven tart
We zijn allemaal verbonden, roepen ze nu in koor
Ik weet het, ik zie het, ik voel zoveel
Geen kristallen bol, geen poespas, daar doe ik niet aan
Ondertussen grijpt de emotie me bij de keel
Want sores is nooit echt van de baan, uit de laan om zuiver in mijn ruimte te staan
Doe je ding, loop een rondje, strooi in het rond
Graaf een gat voor een ander, val er zelf in zou ik zeggen
Hang al het goud om je dikke nek of allemaal aan je eigen gelauwerde dikke kont
Passeer hen die behoeftig zijn, zonder jou iets op te leggen
De synopsis van dit rijmend stukske is toch wel het volgend iets
Spongebob zegt ooit op een dag… Ben je klaar voor, absoluut
Dan zie je wat waarachtig is en wie/wat aandacht behoeft al is het je ouwe fiets
Doe jouw ding altijd vanuit liefde… resoluut
Liefs, Irmgard
