Ik doe en ik ploeter
Volg zonder getoeter
Trouw en gestaag
Pel ik, laag voor laag
Helemaal tot de kern, veel te
Volgens eigen gesternte
Zoekend wie ik essentieel ben
Zwervend met ziel en pen
Ik kwam, ging aan en begon te voelen
Gezegend met eigen unieke doelen
Kom tot zelf en heelheid
Zeg ik zonder respijt
Lagen, stap voor stap, pellen
Is niet meer vast knellen
In datgene wie je denkt te zijn
Maar wat je voelt, das fijn
Alle gekheid op een stokje
Mij duw je niet meer in een hokje
Ben alles ontgroeid
Ten leste heb ik mezelf ‘ontstoeid’
Ik ben ík
Juich ik zonder emotionele hik
Iedereen doet het er maar mee
Zegt mijn ziel heel tevree…
Liefs, Irmgard????
