Volgen ja, met heel mijn hart
Met vreugde doch ook smart
Tot in de puike kern leren
Uitdiepen, processen… evolueren
Mijn soultje weet de weg
Ego soep: mega pech!
Ik volg en blijf volgen, nu, dan is ook nu
In mijn kern: uniek veelzijdig individu
Ontsponnen, onttrokken en ontrafeld
Uitgewauweld en gewafeld
Gebakken lucht kent geen vorm
Hasta la vista, Benidorm!
Boks. Geef me de vijf
Zegt dit zweverige universele wijf
Volgen doet zijn, voelen
Doorvoelen, volgen en weer afkoelen
Geen land te ver, geen hindernissen
Waarheen ik mag gaan, is slechts gissen
Dadelijk geen huis meer, geen haard
Zeg ik heel rustig en bedaard
Met mijn hart op de juiste plek
Het pad is krom edoch niet gek
Berust ik in wat komen gaat
Ik ben waar het ik thuis staat
Onthecht tot in kern. Nou moe!
Mijn part wordt het Timboektoe
Ik heb mezelf en dat is meer dan okay
Zeg ik heel sereen en tevree
Geen vlies meer voor het hart & oog: ik kan zien
Multi-taskend: tel ik ook nog tot tien!
Dat is kek, retetof en mucho plezier
Verder interesseert het me geen zier
Vind je me leuk dan liggen we samen in een deuk
Niettemin, ik doe niet aan ego adoratie en dito meuk
Verbinden ja, tot in de bron van zijn
Vermetelheid, gek woord is, is ook fijn
Ik fluit mezelf happy en zing me voort
Verkondig ook nog wat geschreven woord
Ondertussen zwabber ik met kwast en pen
Inmiddels ben ik niet meer een slanke den
Het was intens ja, en kostte flink wat gram (!) en tol
Hé, maar mij maak je niet dol
Ik ben niet wat ik ben aan de buitenkant
Maar wat de ander voelt in de binnenwand
Ik doe toch niet aan verkleedpartijen en masker
Hé wellicht wordt het toch Madagaskar!
Ik post wel een postcard als ik aan wal ben geraakt
En laat weten hoe het leven voelt & smaakt…
Onderwijl mekker ik zeker nog wat bij elkaar
En tante Tonnie kookte altijd smerig, wel gaar…
Liefs, Irmgard
