Alles wat ik ben, is een afspiegeling van mijzelf. Ik ben niet wat jij denkt wat ik ben of zou zijn, ik ben niet wat een ander wenst wat ik ben of zou zijn. Ik ben… ik. Altijd. Hoe je het ook went of keert ik ben wat ik in mij draag.
Ik ben niet mijn buitenkant, niet mijn opleiding, ik ben zelfs niet mijn omstandigheden. Wat ik leef, is niet mijn ware zelf zolang het een overtuiging is die het gevolg is van mijn hoofd, mijn denken, mijn levensomstandigheden.
In de afspiegeling van mijzelf, in mijn diepste kern, ben ik zoals ik zou mogen zijn. Ben ik mezelf. Ik ben mezelf nu. Al naar gelang mijn processen heb ik mezelf weten te omarmen, mijn zelf zijn. In het diepst van wat is. Binnen mijzelf. Je kan het hogere zelf noemen, ziel, afstemming met al wat is, verbinding met zelf. Name it. Alles is okay. Zolang je maar één bent met zelf. Of wordt. Want dat is ons unieke doel. Levensdoel.
Mijn transparante, authentieke zelf is gemaakt, getransformeerd als een ontpopte vlinder, herrezen uit zijn as. Vanuit de originele, universele settings. Ik ben opgestegen, na de ene na andere energetische uplift te hebben mogen ervaren, vanuit mijn oude, afgebroken zelf. In mijn eigen kracht, ruimte en ziel. In de liefde van zelf. In het licht van zelf.
Eerst mocht ik al mijn overtuigingen, oordelen, vooroordelen, mind programmeringen en wat dies meer zij loslaten. Tot de kern heeft het universum alles afgepeld. Totdat ik daar stond. Naakt maar vrij. Vrij van mijn oude (ego) ik, van datgene wat mijn mind me dicteerde en deed leven. Ik was een slaaf van het ego zelf. Het was nodig om tot de kern geschild en gepeld te worden.
Het universum heeft me vleugels gegeven. Om datgene te mogen gaan uitdragen waarvoor ik hier ben, waarvoor ik sta. Vanuit de ziel geleefd en gezien. Vanuit een zuiver hart en een zuivere passie. Voor minder hoeft het voor mij niet. Het mag zijn zoals het bedoeld is te zijn. Mijn universele zijn.
Alles wat ik ben… is een afspiegeling van mijzelf. Ik heb niets te verbergen. Vanuit mijn vrije kern, mijn pure zijn, kan je me ontmoeten. Met me verbinden. Of niet. Wat nodig is, komt. Altijd. Ik hoef me niet meer te verbergen. Ik voel me vrij van mijn ego zelf. Laten we allemaal groeien in onze eigen puurheid en van daaruit ontmoeten. Verbinden. Om tot heelheid te komen. In verbanden, verbintenissen, in het energetische netwerk wat onze dimensie draagt. Dat zou mooi zijn. Samen sterk op weg de energie van waarin wij zijn, upliften. Om meer één te worden in de liefde en het licht van het universum. De pijlers van al wat is.
Het begint met zelf. In de spiegel waarin jij kijkt. In het hier nu. Leef je jouw pure zelf of ben je in de gewaarwording een ander (geworden) die je aanvankelijk was? Bedoeld bent te zijn? Ben jij überhaupt wel? Voel eens. Ben jij? Voel jij jezelf wel? Kijk in de spiegel en begin jezelf te omarmen, mooi te vinden. Gewoon jij zonder masker, overtuiging dan wel vooroordeel. Want jij bent mooi. Ontzettend prachtig in je kern. Ik zie het. Ik voel het. Maar zie je het zelf wel? Voel je het zelf wel?
Op weg naar zelf en alles wat jou kleiner maakt achter laten is geen sinecure. Dat vergt oefening. Processen. Maar je kunt het. Jij kan lagen pellen en alles wat jou niet meer dient achterlaten. Met name jouw mind (overtuigingen). Stap voor stap is meer dan okay. Probeer niet te snel te gaan. Het gaat om het proces niet om de snelheid, niet om de bestemming, niet hoe jij het wil, vindt of invult. Je mag alles loslaten en het loslaten, pellen, begint met het loslaten van de mind en zijn overtuigingen. Om jou te leiden naar de eenwording met zelf, de verbintenis, de connectie met jezelf te maken. Dat je alles omarmt wat van jou is. Jij met jouw lichte kanten maar zeker ook met zijn menselijke schaduwzijden. Ook dat ben jij. Het kan een hele uitdaging zijn jezelf tot in het diepst van zijn, op zielsniveau te omarmen en daarmee ook je donkere kanten in het licht te zetten. Om jezelf te verbinden met alles wat jij in je draagt. Ook dat ben jij. Zijn we allemaal. Een menselijke ziel met een yin en een yang.
Verbinden met jezelf, met de ander, doe je vanuit je hart. Niet vanuit je mind omdat het moet maar omdat het mag, goed voelt. Alles waarmee je jezelf verbindt, mag goed voelen. Resoneren. In de diepte van jezelf. Dat alles begint met jezelf. In jouw hart. In jouw ziel. Jij bent jij. Zonder alles wat je naar beneden haalt, trekt of denkt. Ik zeg het je… jij bent práchtig. Durf dat te laten zien. Zonder opsmuk, poeha, ego, oordelen of vooroordelen. Zonder masker. Dat kan jij…
Liefs, Irmgard
