In de constellatie van zijn begin ik steeds meer te begrijpen hoe het universum werkt. De beelden, symbolen, de magie maar ook de heling, de verdieping en de zielsevolutie. De kracht van alles wat ik mag ervaren, zien en horen, is gelegen hoe ik er zelf uiteindelijk mee omga. Met alle respect; niets verbaast me meer en als ik hier ga neerschrijven wat me (door het universum) allemaal geserveerd wordt, is dat gewoonweg niet te doen.
Toch wil ik mijn ervaring van vanochtend delen. Zelf heb ik een enorme blokkade zitten op mijn basis chakra en dat is ook de reden dat ik niet goed kan aarden. Vluchtig ben. Ik ben hier en weer daar. Mijn partner, met zijn prachtige, sprankelende, helende handen legt soms zijn hand op mijn onderrug, een kwetsbare plek. Een (zielen)kwetsuur en pijn uit een vorig leven waaraan nog gewerkt mag worden. Als hij die plek aanraakt dan begint het energetisch helemaal te stromen. Terwijl ik eerst weer in de contramine kwam met mezelf, ik dacht blijf van die plek af, ga weg en ik zag mezelf bijna energetisch in paniek komen (wederom), bleef zijn hand rusten op deze ‘wond’ uit het verleden. De energie begon te stromen en ik voelde mijn benen tintelen.
Plots zag ik een slang uit mijn buik komen en heel eerlijk gezegd, schrik ik daar niet meer van. Ik zie regelmatig totemdieren, dieren die energetisch bij je zijn om je bij te staan in je zielsontwikkeling, en ik zie zo wel vaker slangen. Ook daar heb ik nog een verwerking opzitten. Afijn, de slang toonde zich in prachtige regenboogkleuren. Hij schitterde zo mooi en de kleuren waren duidelijk te zien. Terwijl ik aan het voelen was draaide de slang zijn kop en ik keek in een groot slangenoog. In zijn oog zag ik een klein gouden sleuteltje. Instant wist ik dat het sleuteltje stond voor de sleutel tot zelfbevrijding. Terwijl ik dat zag voelde ik mezelf boos worden en dacht te voelen dat de slang de sleutel tot mijn zelfbevrijding in zich droeg en hoe moest ik daar bij komen?
Maar dit was een typische menselijke reactie. Je mag verder kijken dan het energetisch oog reikt en de symboliek achter een beeld trachten te begrijpen met een aardse mind die niet alles kan vertalen wat energetisch wordt waargenomen. De regenboogslang droeg het sleuteltje in zich om mij te herinneren aan mijn transformatieproces en dat de sleutel tot zelfbevrijding dieper in mezelf lag en nergens anders. Raar genoeg heb ik al zodanig diep geprocest en mijn hele hebben en houwen grondig onder de loep genomen en in deze introspectie van mezelf, je bent er nooit weet ik inmiddels dus denk dat maar niet, dacht ik al een heel end te zijn en de sleutel zowat gevonden te hebben. Dat was dus een verkeerde aanname. Hoe kan ik ook denken dat ik een energetische evolutie met mijn hoofd kan bestieren? Dat doe je namelijk met je gevoel, hart en ziel.
Maar goed. De regenboogslang liet mij zien dat ik de sleutel zelf in huis heb en dat in het transformatieproces van zijn, tot zelf-zijn tot in de essentiële kern, mijn eigen waarheid -lees sleutel- is te vinden. In de dynamiek van dit proces weet ik zo onderhand wel waar ik sta en er is geen dag geleefd zonder verder te duiken in zelf om tot de ontrafeling van mijn zielenzelf te komen. Tot ik op een dag één ben met zelf. Dat is beslist geen utopie het is mogelijk om uit de kern in verbondenheid te zijn met al wat is en vandaaruit met ieder die is. In onvoorwaardelijkheid, in liefde en met zo veel zelfkennis inmiddels in huis dat je een baken mag zijn, een boegbeeld, voor anderen. En je dit ook wijd en breed mag verspreiden omdat de sleutel tot zelfbewustzijn, tot zelfkennis en zelfbevrijding, is gevonden.
Geen geletterdheid, geen geleerdheid, geen boek, bijbel of wat dan ook kan jouw unieke proces tot zelfbeschrijving verhalen, voorleven of doen begeleiden. Omdat het een uniek, op zichzelf staand proces is, zal je dit zelf mogen doorlopen en je eigen verhaal schrijven. Niets is zo tegenstaand dat je een ander laat bepalen hoe jouw weg is te vinden, jouw sleutel is te zoeken omdat jouw manier verschilt van die van anderen. Ik had een regenboogslang nodig als spiegel ter vervolmaking van mijn zoektocht wetende dat er nog veel werk te verzetten is op het vlak van zielenheling, zelfbevrijding, opschoning en transformatie. Ik ben slechts onderweg en zelfs straks met de sleutel in de hand ben ik en blijf ik onderweg. Op mijn eigen pad van zielenevolutie…
(777 woorden!)
Liefs, Irmgard
