Soms kan je jezelf zo in de weg zitten, denkende dat je iets niet kunt, niet goed genoeg bent of zo weinig vertrouwen geniet over jezelf, je eigen kunnen dan wel over het feit wat je de wereld in mag brengen met jouw uniciteit…
Maar dat is je mind die dat tegen je zegt! Niets minder, niets meer. Als het aan je eigen mind, met zijn limiterende, blokkerende bijdrage en zijn voorkeur voor uitstellen ligt, blijf jij gewoon vastroesten in jouw oude patronen, je eigen zone van comfort en doen wat je gewend bent te doen.
Dat is dus niet de bedoeling. Je kan het zeker, je bent het waard -goed genoeg dus- en je mag gezien worden. Het moment dat jij eigen angsten, voortkomend uit de mind, kan overwinnen, de oude overtuigende aannames kan laten varen, zal je zien dat nieuwe wegen zich zullen openbaren, kansen zich aandienen en mogelijkheden op je pad zullen komen. Omdat je op het moment dat jij jouw mind het congé geeft, je ziel zijn intrede kan doen.
Nou ja, die was er al de hele rit maar het feit dat jij je mind volgde, bleef volgen en soms zelfs adoreerde, kon dat soultje van jou zich niet profileren, laten zien en zijn eigen, universeel geleide weg, niet vinden.
Liefs, Irmgard
