Een poosje krijg ik coaching, dat komt dan weer zo mooi op je pad, en daar groei ik enorm van. Dat is dan weer zo’n mooi cadeautje van het universum… je krijgt wat je nodig hebt door in beweging te blijven. Thans heb ik weer zo’n superfijne coach. Die me inzichten geeft, verder helpt door mij een enneagram te laten doorlopen waarbij persoonlijke knelpunten nogal naar boven komen.
Zo werd me onlangs gevraagd zakelijke en persoonlijke doelen te stellen. Voor mijn business op poten te zetten. Dat is natuurlijk leuk maar als je al meer dan 5 jaar maar “wat doet” en een “beetje blijft volgen” kwam die vraag wel binnen. Zette me instant aan het voelen. Maar die bleven stil voor een keertje. Dit mocht ik zelf namelijk verwoorden. Mensen de sleutel tot zelfbevrijding aanreiken kwam van de coach zelf en die slogan was dan niet meer origineel. Dus ik moest wat anders verzinnen. Ik had gehoopt dat ze het liet zitten maar néé de laatste sessie kwamen we er weer op terug. Ik zei: weet je ik ontvang het allemaal maar en het is niet mijn verdienste. Daar kwam ik dus niet mee weg.
Het gaat er dus om dat je waarde toekent aan wat je doet, hoe je het de wereld inbrengt en dat je daar achter staat. Wist ik véél. Ik deed angel cards readings in het holst van de nacht na zowat een fles alcohol naar binnen te hebben geslagen en de woorden vloeiden nog. Evenals the booz!
Net tijdens mijn meditatie… dat is ook zo’n ding waar ik continu aan herinnerd wordt door mijn goedbedoelde team en ben even twee minuten gaan zitten. Ik ben eruit. Het kwam in automatisch schrift maar dat zij even zo dan maar. Ik heb het in ieder geval opgeschreven. Beste coach ik kan nu in 1 minuut vertellen (zelfs in de lift) wat ik voor ogen heb met mijn “tokootje”:
Ik probeer mensen dichter bij hun kern te brengen en dat ze vanuit hun kern gaan leven. Een bevrijding van zelf…
Liefs, Irmgard
