Jij bent een devoot wezen. Weet je dat eigenlijk wel? Jouw ware devotie ligt namelijk in jezelf. In mezelf zal je nu waarschijnlijk vragen? Ja, in jezelf. Want jij bent niets anders dan een universeel wezen wat in de stof is gezet. Met je lichaam en je mind.
Nu kan je denken dat zal allemaal wel en het is me eender. Maar daar maak je universeel gezien een denkfout want een universeel wezen wordt niet door het denken voortgestuwd maar door het gevoel.
Devotie begint in je eigen hart en in je eigen kern. Je hebt namelijk een ‘hogere zelf’. Een hogere zelf klinkt zo blabla voor als je hier niets van af weet maar dat is het niet. Het hogere zelf is jouw bewustwording in energie en deze energie kan je niet met je mind bedenken maar kan je met het hart en je hogere zelf -je ziel- voelen. Bedenken, kan je universeel niets en dan is het ook van belang zodra je je ware devotie wilt aanhangen, de weg naar je innerlijke zelf, dat je het denken (in de vorm van de mind) zoveel mogelijk loslaat. Universele processen kan je namelijk niet sturen, begeleiden of pressen met je denken, denkwijzen en/of denkpatronen. Je hogere zelf heeft meer nodig dan je humane werkelijkheid en je afstemming op jouw eigen bron van zijn, je ziel, de coherente uitlijning met het universele goed is jouw doel in het doel leven.
Je mag dit geloven of niet maar dit is je universele goed. Evolueren in je menselijke lichaam met je ziel. Je hogere zelf is dan ook als het ware ‘geprogrammeerd’ krachtens zijn universele plan en/of contract om tot deze verbinding met zelf te komen. Jouw devotie begint dus niet anders dan met zelf. Met jouw unieke zijn. Jouw uniciteit bevat tevens jouw hoogste potentieel. Zielenpotentieel wel te verstaan. Want alles wat jij in je kern bijdraagt, is geprogrammeerd in zijn energetische settings om jou tot overeenstemming -lees verbinding- met zelf te komen. Dat betekent dat jouw ziel er alles aan zal doen om in balans te komen met de mind maar als jouw mind zich daartegen blijft verzetten, kan het zijn dat je jezelf niet gelukkig, miserabel of zelfs depressief kan voelen. Weet je het gebeurt ons allemaal wel eens keer dat we niet gelukkig zijn met wat dan ook maar als dit een terugkerend patroon in je leven blijkt te zijn dan mag je jezelf en je zielsbedoeling eens onder de loep gaan nemen. Want jij denkt wellicht gelukkig te zijn met alles om je heen maar de werkelijkheid, en ik heb het dan over innerlijke werkelijkheid, kan compleet anders zijn.
In het leven gaat het er dus om dat de innerlijke jij, je hogere zelf (zeg ziel) gelukkig is met hetgeen deze leeft. Léven daar gaat het dus om. Vanuit de kern. Jouw devote zielskern. Je kan nog niet op je paadje, zielspaadje, zitten of de afslag nog niet gehad hebben, dat is mogelijk maar weet dat er een dag komt waarop jouw ziel devoot wil zijn aan zelf en aan zijn Goddelijke afstemming met de bron van al. Zo dat is er uit. Je bent -zoals gezegd- een universeel wezen en in deze context, energetische context, mag je erop vertrouwen dat jouw ziel zijn weg weet, zal volgen en alles eraan zal doen om jou gewaar te maken van zijn bestaansrecht, van zijn zielenpotentieel in de vorm van jouw unieke talenten en van zijn unieke licht. Ware devotie en dat betekent niets anders dat jij je ziel, de hogere bewustzijnsvorm van zelf, en zijn potentieel gaat omarmen. Je kan wel doen alsof je voorbij kan gaan aan je ziel en zijn talentvolle inborst maar dat is een utopie. Er komt een dag… (en dat klinkt ook zo) dat je universele club van zijn jou gewaar wil laten worden van jouw energieke bewustzijn in al zijn mogelijke vormen. Dan kan je twee dingen doen, je gaat erin mee en omarmt je ziel. Dit is een heel proces en kost wat aardse tijd. Of je steekt de kop in het zand of nog verder. De keuze is aan jou. Je kan doorgaan met waar je mee bezig was dat leven leiden wat jou totaal niet past, gelukkig maakt of wat dan ook maar weet dat jij verantwoordelijk bent voor de keuzes die jij maakt, het leven wat jij leidt en dat jij uiteindelijk kiest of jij je ziel leeft óf je mind… Hoe devoot ben je dan aan je werkelijke afstamming en afstemming?
Liefs, Irmgard
